Posts

Showing posts from March, 2021

करोनासूर : काही सूर, काही बेसूर...३

 करोनासूर : काही सूर, काही बेसूर...३ हळूहळू करोनाला मंडळी घाबरेनाशी झाली. करोनानेच मरण यायचे तर उपाशी पोटी मारण्यापेक्षा काय होईल ते होऊ दे अशी मानसिकता सर्वांचीच होऊ लागली. करोनाचा बहर हळूहळू ओसरू लागला, असे वाटून घ्यायला हरकत नाही, अशी चिन्हे दिसू लागली. त्यावरील प्रतिबंधक लस दृष्टीपथात आली आहे असे वाटू लागले. डिजिटल मिडीया, डिजिटल मैफलींच्या आभासी जगाची रसिक प्रेक्षकांना सवय होते आहे असे कार्यक्रमाच्या संयोजकांना वाटू लागले आणि आभासी मैफली तिकीट लावून करण्यासाठी  प्रयत्न होऊ लागले,जे कलाकारांसाठी खूप स्वागतार्ह होते. पण त्यालाही रसिकांनी हवा तसा प्रतिसाद दिला नाही असेच म्हणावे लागेल. आजही आभासी किंवा व्हर्चुअल कार्यक्रमांची रेलचेल दिसते. त्यातही विनामूल्य आणि प्रवेशमूल्यासहित असे दोनही पर्याय प्रेक्षकांसाठी उपलब्ध आहेत. पण तिकीटवाल्याच काय पण विनामूल्य कार्यक्रमांनाही म्हणावा तसा प्रेक्षकवर्ग आहे असे वाटत नाही. कलाकारांच्या दृष्टीकोनातून किंवा त्यांच्या भविष्यासाठीही हे जरी हे ठीक नसले, तरी वास्तव नाकारताही येत नाही. रोज सकाळपासून अनेक गृप्सवर सतत अनेक कार्यक्रमांच्या असंख्...

करोनासूर : काही सूर, काही बेसूर...२

 करोनासूर : काही सूर, काही बेसूर...२ हळूहळू करोनाचा प्रादुर्भाव वाढत होता. अशा प्रकारचे संकट साऱ्या जगालाच नवे होते, काय उपचार करायचे, हे वैद्यकीय क्षेत्रालाही समजत नव्हते. प्रतिबंधित क्षेत्रे वाढत होती, सर्व जण जीव आणि नाक मुठीत धरून वावरत होती. आज हा बाधित झाला, अमक्याचा तमका करोनाने दगावला, अशा भीतीदायक वातावरणात कोणालाच काय करायचे हे समजेनासे झाले होते. हे संकट लवकर संपण्याची चिन्हे दिसत नव्हती. सर्वत्र गोंधळाचे वातावरण असताना, छप्परावरील व्हायोलीन वादकाप्रमाणे (Fiddler on the Roof)  डिजिटल मिडीयावर छोटे मोठे कलाकार आपापली कला मांडत मनोरंजन करण्याचा प्रयत्न करत होते. या डिजिटल माध्यमातून एक मात्र झाले कि डिजिटल कलाकारांची नवी पिढी मात्र उदयाला येऊ लागली. कोई भी चीज अशासारख्या मंडईतल्या वस्तू सारखी, कोई भी चीज ( कोणतीही चीज !!! ) मग ती ख्यालाची असो किंवा ठुमरी दादरा किंवा भजन असो, दहा-वीस मिनिटात मांडणाऱ्या कलाकारांचा उदय झाला. नुसत्या कलाकारांचाच नव्हे, तर अनेक संगीतज्ञ ही उदयाला येऊ लागले. जणू वर्षानुवर्षे कधीच चर्चिल्या न गेलेल्या विषयांवर सकाळ संध्याकाळ चर्चा घडू लागल्य...

करोनासूर : काही सूर काही बेसूर ... १

करोनासूर : काही सूर, काही बेसूर ... १  एक आटपाट नगर होतं. तेथील सर्व प्रजा सुखाने नांदत होती. एके दिवशी, एक राक्षस आला, त्याचं नाव होतं करोना... सुरवात तर या गोष्टीची मला अशीच सहज साधी सोपी करायची होती. पण सहज साधी सोपी वाटणारी ही गोष्ट, हळूहळू वाढतंच  गेली, नव्हे तर अजुनही वाढत आहे. पहाता पहाता, गोष्टीतल्या राक्षसाचा आकार, वाढता वाढता एवढा वाढत गेला कि नगरच, नाही तर राज्य, देश इतकंच नव्हे तर सारं विश्वच त्यानं व्यापून काय, चक्क गिळंकृतच केलं.  संगीत विश्वापुरती ही कथा सांगायची झाली, तर या करोनाच्या राक्षसामुळे इतर क्षेत्रात जशी उलथापालथ झाली, तशी संगीताच्या क्षेत्रातही झाली. मुळात संगीत हा विषयच तसं म्हटलं तर अत्यावश्यक सेवेमधला नाही. सर्वांचे सर्व भागून काही उरले तर संगीत अशी अवस्था !!!  अशी संगीताची अवस्था असताना करोना चा भस्मासूर अवतरला. मैफली बंद झाल्या. सुरवातीला रोजच्या रुटीन मधून, चला सुट्टी मिळाली,असं म्हणत आपापले राहून गेलेले छंद, स्वैपाक-पाणी, केर-वारे असे कधी न केलेल्या गोष्टीमध्ये मंडळी  रमली खरी, पण सुट्टीचा अवधी जसा वाढत गेला आणि कठीण भविष्याशीच स...